Wiele osób na całym świecie ma obniżoną wrażliwość insulinową zwaną również insulinoopornością. Insulinooporność nieleczona…Nie, insulinooporność nie trzeba leczyć. Wystarczy tylko zmienić dietę na niskowęglowodanową i od razu można zauważyć poprawę. Osoby cierpiące na insulinooporność często o tym nie wiedzą. Wstępne objawy to przyrost wagi, czy spowodowany nadmiernym apetytem i zachciankami? Nie jest regułą, że obżarstwo powoduje insulinooporność. Wiele osób z nadwagą wcale nie je więcej niż osoby o prawidłowej masie ciała. Problemem nie jest obżarstwo ale to co jemy!
Insulinooporność
Insulinooporność jest spowodowana nadmiernym spożyciem węglowodanów (cukrów), które prowadzi do wady mechanizmu regulacji poziomu cukru (glukozy) we krwi. W zdrowym organizmie cząsteczki glukozy są bez problemu odprowadzone z krwioobiegu i wykorzystane w postaci energii. U osób z wrażliwością insulinową glukoza od razu zostaje zmagazynowana w tkance tłuszczowej. Pamiętajmy, że węglowodany chociaż nie są tłuszczami to ich nadmiar magazynowany jest w postaci tłuszczu. Przeciętny Polak zjada dziennie minimum 350 – 400 gramów węglowodanów. Już 100 gramów węglowodanów dziennie może spowodować zaburzenia w regulacji poziomu cukru we krwi. Osoby stosujące diety niskokaloryczne i niskotłuszczowe nie odczuwają długotrwałych efektów odchudzania. Poza tym nadmierne spożycie węglowodanów nie tylko nie zaspokaja głodu ale jeszcze go potęguje.
Dieta wysokotłuszczowa w insulinooporności
Badania naukowe jednoznacznie potwierdzają, że zmiana sposobu odżywiania na niskowęglowodanowy i jednocześnie wysokotłuszczowy (LCHF) zatrzymuje postępowanie insulinooporności poprzez stabilizację glukozy i insuliny we krwi. Mało tego dieta LCHF gwarantuje redukcję tkanki tłuszczowej, obniżenie białka C – reaktywnego (białko biorące udział w odpowiedzi immunologicznej) oraz obniżenie złego cholesterolu LDL i podwyższenie dobrego cholesterolu HDL.
Węglowodany i insulinooporność
Ponieważ diety niskokaloryczne i niskotłuszczowe nie skutkują badacze doszli do wniosku, że to węglowodany prowadzą do zaburzeń metabolicznych skutkujących w insulinooporności i otyłości. Cukier znajduje się w produktach, w których normalnie nie powinien występować. To są puste kalorie, ukryte kalorie, o których wiele ludzi nie ma pojęcia. Znajdują się one w owocach, warzywach, zbożach i napojach, a nawet w wędlinach i gotowych daniach. Nic dziwnego, że jego konsumpcja dochodzi nawet do 400 gramów dziennie!
Węglowodany zjadane w takich ilościach prowadzą do przyrostu tkanki tłuszczowej. Zmagazynowany tłuszcz w organizmie pochodzi z węglowodanów, choć dla wielu osób wydaje to się nieporozumieniem. Poziom glukozy we krwi jest ściśle określony i regulowany za pomocą insuliny. Po posiłku bogatym w węglowodany zostaje pobudzone wydzielanie insuliny. Insulina pozwala komórkom wchłaniać glukozę i obniżyć jej poziom we krwi. Poziom glukozy i poziom insuliny są od siebie całkowicie uzależnione. Już niewielka ilość węglowodanów powoduje indukcję insuliny. Jeśli poziom glukozy we krwi jest zbyt niski następuje spalania kwasów tłuszczowych. Procesy metaboliczne zachodzące w organizmie są kontynuacyjne i potrzebują energii. Niedobór glukozy powoduje, że organizm zużywa alternatywne źródła energii jakim są kwasy tłuszczowe.
Detoks cukrowy
Insulinooporność i zaburzenia metabolizmu węglowodanów wymagają detoksu cukrowego. Detoks cukrowy czyli drastyczne ograniczenie spożycia węglowodanów powoduje obniżenie poziomu glukozy we krwi i zwiększa spalanie tkanki tłuszczowej. Utrata nadmiernych kilogramów wiąże się ze zmianą diety na dietę LCHF. Tylko wtedy detoks cukrowy spełni swoje zadanie. Produkty takie jak: soki, makarony, ziemniaki, pieczywo i kasze zawierają cukier i skrobię. Te produkty należy wykluczyć podczas detoksu cukrowego, bo to one wyzwalają największą reakcję insulinową, która znacząco hamuje spalanie tłuszczów. Zmniejszenia ilości kalorii w diecie jest największym błędem. Restrykcyjna dieta niskokaloryczna nie zatrzyma reakcji hormonalnej organizmu na produkty bogate w cukier i skrobię.
Podczas detoksu cukrowego posiłki powinny być tak skomponowane aby zawierały sporo tłuszczu, wystarczającą ilość białka i bardzo mało węglowodanów. Te ostatnie najlepiej aby pochodziły z warzyw. Tylko takie posiłki wpłyną pozytywnie na poziom leptyny (jeden z hormonów głodu), zapobiegną zachciankom na słodkie i dostarczą potrzebnej energii. W wyniku detoksu cukrowego uczucie głodu zanika, a przerwy między kolejnymi posiłkami znacznie się wydłużają. Pozwala to na regenerację organizmu, a więc stabilizację glukozy i insuliny we krwi. Ważnym czynnikiem w detoksie cukrowym jest picie wody. Odwodnienie podnosi poziom cukru we krwi i pogarsza wrażliwość insulinową. 2-3 litry wody dziennie wpływa pozytywnie na oczyszczanie organizmu ze złogów. Detoks cukrowy to pierwszy krok do zdrowia. Chcesz zachować zdrowie, uzyskać wymarzoną wagę przekształć detoks cukrowy w styl życia i wybierz dietę LCHF.